Say something?!
Maybe I’m looking for something I can’t have. Sometimes the greatest way to say something is to say nothing at all….
In veel gevallen is dat serieus beter. Ik ging een keer met een vriendin mee naar een speeddate-avond. Eigenlijk ging ik mee als support, omdat zij niet alleen “durfde”. Dus ik dacht: prima, iets met bucketlist en nieuwsgierigheid. Het intrigeerde me namelijk welk type daar is en vooral waarom.
In het uitgaansleven kom ik namelijk iets te vaak een bepaald type man (en vrouw trouwens ook) tegen, die de meest foute teksten standaard inzetten.
Vaak met de heilige overtuiging een ieder, of mij dan bijvoorbeeld, in zijn “pocket” te hebben. Denk bijvoorbeeld aan de tekst:, dat je maar een keer leeft en waarom je niet eventjes “leuk” meegaat naar de toiletten om “vieze dingen” te doen.’
Uhuh?! Ik zie standaard alleen maar ranzige toiletten voor me, waar het überhaupt al een stunt is om chic boven de wc te hangen en gewoon te gaan plassen, dus laat staan “lekker een beurtje” te doen. Nou, vies gaat het dan wel worden… But really?! Does this shit talk work for any other women ouder dan 25?!
Dus welke ijdele hoop ik dacht te gaan halen in zo’n speeddate avond? No idea?!
Laat ik het zo zeggen: ik ging er toch vrij bevooroordeeld in. Ik ging er in ieder geval in mee just for fun. Trust me when I say that I wasn’t the only one with that thought.
Het was een avond, waar het me opviel, dat de meeste single vrouwen daar aanwezig er inderdaad voor de “fun” in gingen. Ik sprak een paar dames en het overgrote deel had die speeddate gekregen voor haar verjaardag (by the way what a crappy present). Ze waren er dus zéker niet om daar hun ridder op het witte paard te gaan vinden. Maar dan de mannen…. ach ja met sommige had ik oprecht te doen. Here goes…
Vluchtig gezegd waren de mannen in te delen in twee categorieën.
De ene groep was serieus op zoek naar “The One”, omdat ze klaar waren met Tinder of enigszins autistisch waren om in de praktijk überhaupt contact te maken met het andere geslacht. Dan heb ik het over de extreem verlegen types, die het over grote deel van de week binnen, en vooral achter hun werk, schuilen, ver van enige sociale interactie met matties of andere spontane nights out. Zichzelf eigenlijk niet durven te laten zien, maar wel heel erg zoekende zijn naar geborgenheid en gezelschap van een partner. Zoals de reclame zegt:, Mens wat ben je mooi.’ But why are you hiding?!
Maar dan die andere groep mannen….. No shit. Daar had ik meer drank voor nodig om die een beetje leuk te tolereren. Dus in de pauze besloot ik een voorraadje mee te nemen om de volgende ronde een beetje leuk door te komen. Lees:, vergeet de cola en just hand me over the bottle of Bacardi.’
Want man man, wat waren sommigen vol van zichzelf, tegen het denigrerende aan een gesprek willen domineren. Hoe vreselijk hun ex was en uiteraard hoe geweldig ze zelf zijn. Een voorbeeldje dat ik zelf briljant vind om te benoemen, is die van een man, die zichzelf in een iets te strak, wit slimfit overhemd had gewurmd. Hij ging tegenover me zitten en begon gelijk met de tekst: , Zo, ga maar over jezelf praten, want daar zijn jullie vrouwen toch goed in?’ … WTF?! Really?! Mijn enige respons was: “ik ga even naar het toilet”. Om vervolgens regelrecht naar de bar te lopen en daar “onze” 10 minuten in alle rust door te brengen…. Hoe vol kan je van jezelf zijn?! Een beetje zelfverzekerdheid kan geen kwaad, but hey.. Er zijn grenzen. When your ego is that big, there won’t be any room for another soul now would it?
Of er ergens “The One” voor iedereen rond hobbelt? How the fuck would I know?! Am I desperately seeking? Well, sometimes I think I am, guess most of us are when loneliness kicks in and life is a bitch.
Just a sincere and pure love, that feels good by just holding hands or a simple how was your day. It is the smallest things in life that make us feel worthy… and I am sure as hell believe I am worth it.
