Time to pause and rewind. Het is weer vakantietijd, een periode waar tijd en ergens op tijd zijn er even niet toe doen. Bijkomen ergens in de zon en dan het liefst in een ver warm land. Heerlijk… totdat ik me bedenk dat hier een strand- of een zwembadmomentje bij hoort en ik me verre van comfortabel voel in bijvoorbeeld een bikini. Okey… just breathe I got this.
Er zijn helaas genoeg vakanties geweest waar ik de hele tijd bezig was om zo min mogelijk te eten. Het maakte mij werkelijk niet uit waar ik was, zolang ik maar de volledige controle kon hebben over voedsel. Uit eten? Geen probleem, dan kots ik het toch gewoon na het eten weer uit? Ik ging best ver. Het tellen van calorieën deed ik logischerwijs niet alleen thuis, maar ook op vakantie. Juist dan! Want op vakantie ben ik juist het meest onzeker over hoe ik er uit zie. Putje hier, rolletje daar, ja die zie je natuurlijk extra goed wanneer je gekleed bent in een korte broek of in een bikini. Het gevolg was dat ik gedurende die vakanties ronduit onmogelijk was voor een ieder, die zich dan om me heen bevond. Mijn humeur en mijn redelijkheid hing af van mijn “succesjes” om zo min mogelijk eten en drinken binnen te krijgen.
Ik ben er achteraf niet trots op, verre van dat! Ik denk wel dat ik toen in een hele andere mindset was dan nu. Het niet eten is er nog wel, en het wordt heus nog wel getriggerd, maar de overhand heeft het niet zo extreem meer. Vergeleken met twee jaar terug zijn er de nodige kilo’s bij gekomen en dat was hard nodig. Die extra kilo’s maken mij nu dus extra onzeker over hoe mijn lichaam eruit ziet, vergeleken met toen. Ik ben (gelukkig) niet alleen meer “botjes”. Er zit zowaar een laagje overheen, die ik ervaar als “vet”. En dan doe ik bij wijze van zelfkwelling ook nog een poging om korte broeken uit die periode aan te doen… Tja, als je dan toch bevestiging zoekt, dan vind je dat wel in dat soort acties. Realistisch is dit natuurlijk niet. Dat besef ik heus wel op verstandelijk niveau, maar het accepteren dat mijn lichaam veranderd is… ja dat is zo veel lastiger.
Ik hoor nu vaak genoeg dat ik me absoluut geen zorgen hoef te maken over hoe ik er nu uit zie. Toch doe ik dat wel. Crazy eigenlijk wanneer ik me bedenk dat ik twee jaar geleden mezelf ook verstopte achter een handdoek of veel te wijde beach dress, omdat ik vond dat ik er “mega” uitzag. Toen scande ik ook het zwembad af of niemand zou zien dat ik het water uitliep. Terwijl ik nu doodleuk teruggrijp op: ik zag er toen écht veel beter uit! Bullshit dus…Mijn voornemen dit jaar? Deze vakantie niet verzieken door de hele tijd mezelf kut te voelen over elk putje, striae of rolletje. Eten gaat me wel lukken, daar twijfel ik niet niet heel erg over. But my next challenge is: just pauze, rewind and give myself a break. Al is het maar voor even.