What about us
We are problems that want to be solved. We are willing, we came when you called…
Normaal gesproken schrijf ik liever niet over “what’s wrong” in the world. Geloof, politiek en geld, daar ontstaan eigenlijk altijd de grootste ruzie’s en oorlogen over…I do need to get this off my chest.
Vooropgesteld dat ik geen “wereldverbeteraar” ben, I don’t have any solutions to solve any kind of world problems, but as Michael Jackson once said:, It starts with the man in the mirror.’ Guess what? That’s me too! Ik ben een individu, die verantwoordelijk is voor mijn eigen acties of het gebrek daar aan. Hoe ik anderen benader en welk respect ik toon naar een ander mens is mijn verantwoording. Zo voed ik mijn kinderen dan ook op. Never judge a book by his or her cover, because everybody has a story that can break your heart.
Ik wil geloven in enige goedheid, waar elk mens mee geboren wordt, maar deze zelfde goedheid wordt gedurende zijn of haar leven soms zwaar op de proef gesteld door wat hun levenspad kruist. Ergens realiseer ik me heus wel dat ik me in een luxe positie bevind, waar geen oorlog of honger, hooguit mijn eigen gecreëerde honger, is.
But…that doesn’t mean there aren’t fucked up souls around me and you who destroy innocence and kill the lights of other souls. Of het nu is door een verdwijning van iemand zijn kind is of een zinloze moord vanuit welke overtuiging dan ook. I am a mother too and am not sure how I’ll “handle” the lost of my child due to action of others. Kan ik diegene dan vergeven of zal ook ik dan gevoed worden door haat en wraak?
I’ve had my share of loss and sadly I had to learn, at a very young age, my soul could be broken due to another man’s action. But…I have seen the good in people too.
Enige tijd gelden was ik een weekend weg. Ik moest er even alleen tussenuit, omdat ik er compleet doorheen zat. In dat weekend, ergens aan de andere kant van Nederland, heeft het me toch maar weer verbaasd hoe warm en barmhartig mensen kunnen zijn. Terwijl ik in mijn mentale en fysieke dieptepunt zat, waren er “vreemden” die betrokkenheid toonde. Van een praatje tot free food (did I look starved?) tot free drinks. All given to me in a small acts of kindness.
Mijn ziel werd even gezien zonder dat ik daar om vroeg. That kindness kept me breathing. You know what? Dat was eigenlijk niet de eerste keer dat een vreemden me zo wist te raken. Met alles wat ik voorbij zie komen in het nieuws, weet ik that we aren’t all bad or play pretent. Pay it forward with the smallest gestures, because you never know who’s life you can save.
